اسكربيت (هل الحړام أصبح حلال) بقلم روان احمد
المحتويات
كدا بس كانوا دايما حواليا وحتى لما بنام بيقفلوا الباب بالترباس عليا بالليل علشان ما اخرجش او اعرف اهرب مالقيتش فرصه غير دى وفعلا هربت ومالقتش قدامى غير العربيه اللى جينا فيها علشان كدا جريت ركبت عربيتك وانا اسفه لانى دخلتك فى مشكله زى دى .
اتنهد وقال بحزن باين فى صوته واللى فى وشك دا من ايه .
حسست بايدى على خدى الوارم وقولت والدموع خانتنى ونزلت منى دى مرات عمى ضربتنى يوم الحنه علشان مكونتش عايزه البس واخرج اقابل الناس راحت ضربتنى قلم ولبستنى ڠصب عنى....
اتكلم انتى اسمك ايه
أمل اسمى أمل .
وانا عامر .
انا اسفه مره تانيه وانا هنام النهارده بس وبكرا همشى .
هتمشى تروحى فين .
بلاد الله واسعه يا استاذ عامر ..
طب ممكن تيجى معايا وتقعدى مع ماما وبابا ومتقلقيش مفيش حد من اهلك هيعرف طريقك .
طب افرض دورا عنك علشان هربت معاك .
طمنتنى بس اهلك وهبقى تقيله عليكوا كدا .
متقلقيش يستى من ناحيه اهلى و رزقى ورزقك على الله ....
احم طب هتنام فين النهارده .
لا مفيهاش نوم احنا يادوب نلحق علشان ورانا سفر انا هجهز العربيه وهستناكى تحت .
ابتسمت ليه وهو لف ومشى ناديت عليه التف نحيتى وقال نعم .
اتكلم بابتسامه العفو ومفيش القاب بين الاخوات ولا ايه .
ابتسمت وقولت عندك حق انا هجهز وهنزلك حالا.
لبست الطرحه بتاعت فستان الفرح علشان ادارى شعرى ونفس اللبس اللى الموظفه ادهولى ونزلت لقيته واقف شافنى راح فتح الباب اللى جنب السواق وركبت ولف ركب وساق فتره السكوت عمت علينا فحطيت دماغى على ازاز العربيه وسرحت فى الطريق ...
فوقت وبصيت ليه وقولت احنا وصلنا انا نمت كتير باين.
اتكلم لا لسه ما وصلناش احنا فى استراحه وانتى نمتى حوالى ساعه كدا .
هزيت راسى بتفهم وقولت طب احنا قدامنا قد ايه ونوصل .
ابتسم وقال حوالى 4 ساعات ونوصل .
4 ساعات لااا دا احنا ربنا معانا بقا ...
جاب اكل اكلنا والصراحه كنت مېته من الجوع وبدا يتحرك بالعربيه تانى ...
قطعت الصمت وقولت ما تعرفنى عن نفسك بدل الصمت دا .
ابتسم وقال انا عامر عندى 26 سنه لسه اعزب ومعنديش غير اخت واحده ومتجوزه فى اسكندريه وكل فتره بتيجى عندنا والعربيه دى بتاعتى وبشتغل بيها فى الزفات وكدا وهى دى حياتى البسيطه .
ابتسمت وقولت كنت اتمنى انى
متابعة القراءة
